Rotte eieren
(AD/Rotterdams Dagblad, 4 oktober 2005)
Ze zouden wel eens waterafstotend kunnen zijn, de schilderijen
van Serge Game. Al een paar jaar schildert de jonge Brabantse kunstenaar
in dikke lagen lakverf. Vier jaar geleden al glansden zijn schilderijen
bij MK Galerie als geglazuurde Antilliaanse taartjes, nu bij zijn
nieuwe solo doen ze dat nog steeds. Het verschil met zijn collega
'wilde schilders', zoals je de laatste tijd veel ziet, is dat Game
de verf niet combineert met andere kleverigheid of materialen die
in de verf blijven plakken. Geen eierschalen of bontjes. Hooguit
spant hij katoendraden over de verf heen, om arceringen aan te brengen.
Maar vooral mengt hij verfsoorten - lak, acryl, noem maar op, tot
romige pasta's die hij dik op het canvas smeert. Tot zover de overeenkomsten
met vier jaar geleden. Want wat Game met die verf laat zien, dat
is weldegelijk veranderd.
En die verandering doet even pijn. Voorheen maakte Game betoverende
bossen, waarin uit de verf nachtelijke hemels met dwaallichten opdoemden.
Dat Grimmgevoel is nu weg. Een enkel schilderij in de tentoonstelling
heeft nog een chaletje in een hoek, maar daaromheen is een uitermate
abstract vormenspel gaande. Het is ook nog eens een heel wit schilderij
geworden, alsof iemand het licht heeft aangedaan om het sprookje
bruut af te kappen. Ook de andere zes schilderijen in Game's expositie
doen niet erg aan ambiance. Ze laten de kop van een zwemster zien,
of een bruine parasol, in grove contouren. Grof, omdat Game deze
lijnen tekent met het soort bitumenlijm waarmee je een badkamer
afkit.
Maar, niet getreurd, want tussen die contouren gebeuren weer andere
spannende dingen. Binnen die lijnen laat Game vette verf ronddwalen
in allerlei kleuren die zich niet mengen. Zo ontstaan marmereffecten
en microscopisch uitziend gekrioel, waarmee hij abstracte scènes
binnen de figuratieve hoofdvoorstelling schept. En in die scènes
ontstaan oogstrelende schilderkundige patronen. Het is dan ook het
enige abstracte doek in de presentatie dat het sterkste oogt: Masters
of Reality. Het laat zich niet elegant beschrijven - grote bergen
groene smurrie met pitjes erin, waar rotte eieren tegenaan zijn
gesmeten - maar abstracte kunst kun je soms maar beter abstract
houden: contrasterende motieven in een kleurrijk schouwspel.

Serge Game, t/m 6 november 2005 in MK Galerie, Witte de Withstraat
53. Wo - zo 13 - 18u. www.mkgalerie.nl
(foto: Serge Game, Le Chateau, 2005)
|