Het milieupark in Sittard stond vast raar te kijken vorige maand. Steeds weer kwamen twee Brazilianen langs met een aanhangwagen, om deuren, multiplex en andere bouwmaterialen op te kopen. De twee zijn broers en kunstenaars en waren te gast bij museum Het Domein. Van vloer tot systeemplafond bedekten ze de wanden van de grote museumzaal met deuren en platen. Vervolgens beschilderden ze deze met bloemen en met hun kenmerkende gele poppetjes met priemende oogjes. Om hun fantasiewereld te vervolmaken plaatsten ze in de ruimte een wild uitziend orgel, een platenspeler en een object dat half auto, half mens is. De galmende muziek past bij de flamboyante kleuren. Zo opende vorige maand de eerste Nederlandse solotentoonstelling van Gustavio en Otavio Adolfo (Sao Paolo, 1974). Eén deel blijft na januari achter: een muurschildering bij de koffiehoek, met glimlachende bomen en vrolijke vissen.

'Os Gemeos' oftewel de tweeling, zoals het duo zich noemt, is internationaal doorgebroken met hun metershoge muurschilderingen op buitenmuren in Braziliaanse steden. Daarin verpakken ze actualiteiten zoals terrorisme in een troostrijke sprookjeswereld. Intussen is hun vrolijke beeldtaal een product met merchandising dat hen ook schilderopdrachten in Europa oplevert. De tentoonstelling in Het Domein vol vissen en vogelvrouwtjes ziet eruit als een driedimensionale kinderboekenillustratie. Weliswaar zie je ook een naakte vrouw achter een deur waar geld in moet, en een man die zich wurgt met zijn stropdas, maar erg verontrustend is het werk niet. De actualiteiten, het stedelijke, dat soort scherpte ontbreekt. Het ziet er grappig uit, een beetje folkloristisch, maar verder dan leuk gaat het niet.

Dat het werk te tam is voor een museale presentatie, betekent niet dat de roem van Os Gemeos onterecht is. Een Nederlandse museumzaal is niet te vergelijken met het Braziliaanse straatbeeld. Voor het wel of niet slagen van buitenkunst is de relatie met de omgeving allesbepalend. Dat bewijs levert Het Domein zelf ook want het liet de broers een muurschildering maken in een nabije parkeergarage. En het verschil met de binnenkunst is miraculeus. Verspreid over de lange betonnen voetgangerstunnel van de Oda Parking schilderden de broers wat gele poppetjes in het genre hippe stedelingen - capuchon, trainingsbroek. Ze hangen er verveeld rond met een spuitbus en de graffiti op de muur is dan ook niet ver weg. Dit zijn geen lieve gele poppetjes. Het zijn rake typeringen van het stadsleven, die een sterke presence hebben in de tunnel. Bij de eerste aanblik schrik je even, waarna het illustratieve karakter zorgt dat de kleurrijke figuren de grijze tunnel positief beïnvloeden. Os Gemeos moet vooral blijven schilderen. Maar dan wel buiten.

Tentoonstelling: Os Gemeos 'The flowers in this garden were planted by my grandparents', t/m 6 januari 2008 in Museum Het Domein, Kapittelstraat 6, Sittard. Di-zo 11-17u, gesloten 25 december en 1 januari, open 26 en 30 december. Inl.: 046 451 3460 / www.hetdomein.nl