Vooral overzees komen ze voor: geloofsfanaten die op straathoeken orakelen dat de wereld binnenkort vergaat. Dat niemand naar ze luistert, zet ze ertoe aan nog wanhopiger en directer hun passanten toe te roepen. Iemand die zijn waarschuwingen ook lijkt uit te schreeuwen, is kunstenaar Afshin Ghadery. In de Poolse Galerie exposeert hij ruim dertig sculpturen en schilderijen, die dertig noodkreten zijn. Hij schildert onderdrukte arbeiders, Verdonk die een Iraanse moeder uitzet, een despotenonderonsje van Bush en Hammoerabi.

Dit alles verbeeldt Ghadery met een eigenaardige schildertechniek: alle vormen bouwt hij op uit touwtjes die hij op het doek plakt en dan beschildert. Dit deed hij ook twee jaar geleden al. Toen had hij een solo aan de Oostzeedijk, in de Cee Dee Jay's Galerie die inmiddels ter ziele is. Zijn schilderijen leken toen vooral persoonlijke nachtmerries. Ze gingen over schendingen van mensenrechten, wat vast te maken heeft met het feit dat Ghadery als Koerd Iran moest ontvluchten. Intussen is zijn werk veranderd. Tegenwoordig zijn het de kranten en het nieuws waar hij zijn scherpe, boze beelden op ent. Zo vindt hij dat minister De Geus Nederland in Europese onderhandelingen te grabbel gooit. Het inspireerde hem om De Geus te portretteren als insectenverdelger die Nederland volspuit met gif.

Ghadery waarschuwt ons net zo onomwonden als dat de onheilsprofeten op hun zeepkistjes dat doen. Zonder enige nuance of zelfs maar leestekens propt hij zoveel mogelijk teksten over dood en verderf in alle hoeken en gaatjes van zijn schilderijen. Maar net als de voorspellers op de straathoeken, wordt ook Ghadery niet gehoord: het is zijn techniek die hem zijn stem ontneemt. De met verf besmeerde touwtjes zijn lastig leesbare letters. Dan is het aan de voorstellingen om ons angst aan te jagen. Zoals het schilderij van een schoorsteen waar een schim in valt. De arceringen tarten alle perspectivische wetten, zodat de schacht één grote, akelige draaikolk wordt. De tekst die er al even onheilspellend omheen cirkelt, is echter het jaarverslag van de bewonersvereniging Mathenesserkwartier.

Je zou het niet zeggen, maar het schijnt dat Ghadery juist veel lol heeft om de enorme dramatiek die hij in zijn werk weet aan te brengen. Misschien betekent dat dat Ghadery toch niet zo zwaar op de hand is, of althans minder dan twee jaar geleden. Zijn solo toen, die overigens goed maar ook erg matig werk bevatte, was een en al doemdenken. Zijn expo nu is sterker en ook veelzijdiger. Zijn kleurpalet is uitgebreid, en tussen alle onheilsprofetieën duiken zelfs momenten van vreugde op.

Tussen de doeken met schietende militairen hangt bijvoorbeeld een dansende koe. Een gekke koe, maar toch. Dansende Koerdische vrouwen ook, enkele naakten zelfs, en een bruid. De naïeve lineariteit die Ghadery's doeken zo nachtmerrieachtig maakt, krijgt hier zowaar iets aandoenlijks. En in de wolkenloze hemel boven het hoofd van de bruid is de tekst soms zelfs leesbaar: 'Kom zet alles op zijn juiste plaats en houdt van iemand die ook van jou houdt / o liefde'.

Afshin Ghadery, t/m 20 augustus 2005 in de Polish Art Gallery, Henegouwerlaan 120 A Rotterdam. Vr - za 14 - 18 u.