Zitplek vol ideologieën in Hilversumse bloemkoolwijk
(NRC Handelsblad, 24 mei 2011)

Het ligt dichterbij Bussum, maar toch hoort de Hilversumse Meent officieel bij Hilversum. De afgelegen wijk werd gebouwd in de jaren zeventig, vertelt een bewoner, opdat Hilversum boven de honderdduizend inwoners uitkwam - wat even lukte. Sindsdien krimpt en vergrijst het Gooi en ook de Hilversumse Meent. Onlangs werd een centraal pleintje opgeknapt en woningen voor ouderen gebouwd, waarbij geld vrij kwam voor kunst. Zodoende staat sinds kort een labyrintische bank op het pleintje, gemaakt door kunstenaar Q.S. Serafijn.

Vaak is straatmeubilair gestandaardiseerd en opgedeeld met leuningen om te voorkomen dat daklozen er gaan slapen. In de Hilversumse Meent zijn geen daklozen. De aspirant-gebruikers zijn enkel omwonenden, die na de onthullingspraatjes vorige week de bank uittestten. Ze zijn tevreden: geen kinderbeentjes raken bekneld in de bochtige hoekjes. Dit werk zal langer meegaan dan het vorige, een glazen abstractie die jaren geleden ten prooi viel aan vandalen.

Q.S. vormde de bank naar het stratenplan van de Hilversumse Meent: een typische bloemkoolwijk die met kronkelige straatjes nieuwe groeikernen een dorpse knusheid moest geven. In het straatmeubel wordt die ideologie een wild labyrint vol scheve hoekjes. Gedragen door twintig poten lijkt het zelfs op Constants radicaal creatieve Babylon: een utopische superstad die op palen boven bestaande burgerlijke steden kon verrijzen. Maar uitgevoerd in hardhout en roestvrij staal vormen al die ideologieën hier vooral een aangename zitplek.

Q.S., die vorig jaar een ruiterstandbeeld voor John Wayne in Wateringse Veld neerzette, ontwerpt opmerkelijke kunst met de ruimte en gebruikers in gedachten. De inwoners van de Hilversumse Meent kozen hem vanwege zijn toren in Doetinchem, waar een lichtplan is aangesloten op het gevoelsleven van de inwoners, en hun gemoedstoestanden in kleur uitdrukt. Voor de zeer actieve bewoners van de Hilversumse Meent maakte hij enkele plannen voor sociale interactie. Die wilden ze niet. Wel hadden ze interesse in een broche die hij daarbij ontwierp, met het stratenplan. Zo ontstond de bank.

Misschien kan die broche ook nog, wordt na de onthulling geopperd. Q.S. vindt het goed maar dat blijkt niet eens nodig: "Is al geregeld," knikken twee andere bewoners een ambtenaar geruststellend toe. .

(foto: Q.S. Serafijn)