Guerillakunstenaar maakt TPG medeplichtig
(NRC Handelsblad, 16 juni 2006)
De vraag 'van wie is de openbare ruimte', is net zo zinloos als
'wat is kunst'. Beide leveren geen antwoorden op. Maar op de vraag
'van wie zijn openbare kunstwerken' geven sommigen wel antwoord,
en stellig ook. 'Van de maker' vond Ben van Berkel, die de Erasmusbrug
in Rotterdam ontwierp. Tien jaar geleden werd zijn brug onthuld
met het boekje 'poëzie en kunst', want onder ingenieurs geldt
de brug als kunstwerk. De gemeente, die de brug voor vele miljoenen
had laten bouwen, verkeerde in de veronderstelling dat de brug van
haar was en beeldde haar af. Van Berkel eiste toen geld, vanwege
copyright. Uiteindelijk is het in de minne geschikt. Traditionele
beeldrechtafspraken zijn niet meer houdbaar in een mediacultuur
waarin iedereen elkaars beelden leent.
Dat 'lenen' ook fysiek kan, ondervindt nu notabene diezelfde Erasmusbrug:
er hangt een guerillakunstwerk. Net zoals guerillastrijders alleen
vechten met de wapens die ze buitmaken op de tegenpartij, zo gebruiken
guerillakunstenaars enkel wat ze aantreffen in de openbare ruimte.
In de nacht van 8 mei jongstleden hing beeldend kunstenaar Niels
Post een brievenbus aan de brug. De volgende ochtend mailde hij
zijn vrienden: stuur me post op Erasmusbrug 1, 3062 Rotterdam. Het
lukte, en hoe. Eerst kreeg hij post van zijn vrienden, toen ging
zijn actie als anekdote rondzwerven op internet, en sindsdien ontvangt
hij brieven uit alle landen. Na twee weken vond hij een briefje
van de TPG, om even te bellen. Die bleek het een goede grap te vinden
en werkt van harte mee. Zo gebeurde het dat de bekendste brug van
Rotterdam niet meer van de stad was, of van de maker, maar van een
kunstenaar die er een illegaal postadres vestigde. En die daarbij
zelfs een voormalig staatsbedrijf medeplichtig maakte.
's Nachts door de stad sluipen om guerillakunst achter te laten,
heeft wel kunstenaars in tweestrijd gebracht. Blijf je anoniem zodat
je geen boetes voor vandalisme riskeert, of wil je een CV en subsidies
en naam in de kunstwereld? Post kent die tweestrijd niet. Misschien
hoeft dat ook niet, want buiten een paar berichtjes die hij op internet
plaatste, werkt hij redelijk low profile. Onopvallendheid is de
kracht van zijn werk. Expres kiest hij de simpelste brievenbus,
of doodgewone rollen wc-papier. Die laatste hing hij op een donkere
wildplasplek: 'Je zoekt een rustig plekje en als daar dan een wc-rol
hangt, moet dat heel raar zijn, zeker als je dronken bent'. Post
wil mensen een gevoel van verwondering meegeven: 'Al denken maar
twee mensen 'hee wow', dan is het al geslaagd'. Daarom koestert
hij ook die brief van die ene passant die zich zo verbaasde over
die vreemde brievenbus met 'N.Post' erop, dat hij wel een brief
móest sturen.
Op de vraag of hij zijn eigen kunstwerk wel mag afbeelden, vanwege
het copyright op de brug, reageert Post laconiek. 'Ik vind het echt
een prachtige brug, vooral 's avonds, maar hij is van iedereen en
mijn brievenbus ook. Daar moet je niet moeilijk over doen. Anders
moet je niet in de openbare ruimte gaan werken'. En als de gemeente
nu zijn werk zou opnemen in een campagne? Dat deed het met de Erasmusbrug
en recentelijk met het Beukelsblauw van Florentijn Hofman, een knalblauw
geschilderde gevelrij aan de Beukelsdijk. 'Prima', vindt Post, 'gemeente
en bedrijven mogen hun gang gaan'. Het enige dat wel van hem is,
conform de wet, dat zijn de tientallen poststukken die hij ontving.
Daar wil hij nog een keer een tentoonstelling mee maken.
Guerrillakunst speelt doorlopend met de vraag van wie de openbare
ruimte is. Er zijn veel copycats, maar ook kunstenaars die de spelregels
van de openbare ruimte heel creatief ombuigen. Marc Bijl verving
op reclameborden Nike-logo's door Adidas, Harmen de Hoop bracht
op een pleintje lijnen aan voor een basketbalveld waarna de gemeente
vanzelf een basket plaatste, in de veronderstelling die te zijn
vergeten. Ook het experiment van Post is met vlag en wimpel geslaagd,
alleen, wat gebeurt er nu met die brievenbus? Post weet het niet.
Hij is vooral verbaasd dat de bus er nog steeds hangt. 'Misschien
iets voor de TPG-kunstcollectie' zegt hij. Dan moet het bedrijf
wel opschieten. Er staat al een voetafdruk op, wellicht zet de volgende
vandaal meer kracht.

N. Post, Erasmusbrug 1, 3072 Rotterdam. www.nielspost.com
|