Weet u hoeveel tijd in dit stukje is gaan zitten? Bijna een dag, alles opgeteld - naar een tentoonstelling, terug, schrijven, nadenken, schrappen. En waarvoor? Voor een pagina die vandaag door de meeste abonnees wordt overgeslagen en morgen bij het vuilnis ligt - oud nieuws, waardeloos (dus bedankt dat u het wel leest).

Dit werd me ingewreven door Nel Pak - ik denk onbedoeld - die me in de Wall Gallery een knipsel uit 2002 voorlas: toen brachten abonnees gemiddeld achttien minuten per dag door met deze krant. Het meeste wordt ongelezen weggegooid. Behalve bij Pak die twaalf jaar kranten verzamelde - vooral NRC, een paar jaargangen Volkskrant. Samen met collega-kunstenaar Michel van Adrichem, ook notoir krantenverzamelaar, exposeert ze in de Wall Gallery hun papierbergen, torenhoog, deels verknipt, beschilderd, tot papiermaché verwerkt. Bezoekers mogen mee knippen. In deze doorwaadbare tijdsinstallatie lossen duizenden gebeurtenisjes op in een massa waarin iedereen schreeuwt om aandacht en die nog krijgt ook. Dit is onze wereld: vanitas en apenrots ineen. Misschien vergeelt krantenpapier wel expres, om die vluchtigheid te benadrukken.

Verzamelkunst heeft een traditie. Schwitters bouwde zulke zooibergen dat de plafonds eruit moesten. De arte povera beweging: ondenkbaar bij opgeruimde zielen met een gelukkige jeugd. En Picasso gooide nooit iets weg. Maar toch, had zulke bewaardrift niet ook iets pathologisch? "Nee, dit is een inspiratiebron, een schat", antwoordt Pak die wel een knipsel heeft over ziekelijke verzamelaars. Dat vertelt hoe zulke'hoarders' vaak in ontkenning zijn en hangt tussen de papierbergen in het themahoekje 'gulzigheid', temidden van knipsels over haute couture, Breugheliaanse gravures en Michael Moore.

Pak en Van Adrichem vochten eerder al tegen papiermassa's toen ze in het Rotterdamse stadhuis wandcollages maakten, ook van vertrouwelijke memo's. Dat vond niet iedereen leuk. In de Wall Gallery regen ze foto's aaneen tot een beeldrijm op een muur: een tunnelgraver uit de Gazastrook naast een opgekrulde zwerver op een New Yorks putdeksel. Wreed glijdt hun kunstenaarsoog drama glad tot schoonheid. Zo zitten mooie details in dit kunstwerk dat als geheel toch vooral een chaos blijft, onmachtig. Na 19 mei is die zorg voorbij: alles wordt weggegooid meldt Pak wiens atelier weer toegankelijk is "Al kon je ook op de stapels zitten hoor". Alhoewel, misschien bewaart ze nog wat, in de kelder. Daardoor heb ik persoonlijk goede hoop dat dit krantenstukje niet overal in de kattenbak belandt.



Backlog, t/m 19 mei 2013 in de Wall Gallery, Wijnbrugstraat 330, Rotterdam. Open op afspraak en op 19 mei 14-18u. www.wallgallery.nl/