Voor veel galeriehouders zijn de doordeweekse openingstijden saai en stil, maar niet voor de kunstenaar annex galeriehouder Bob Smit. Zelfs op een gewone woensdag krijgt Smit, die graag elke bezoeker gedag zegt, geen tijd om te gaan zitten. Dat vele bezoek komt door de a-locatie, denkt hij zelf, want bekendheid heeft hij nog niet. Zijn galerie opende vorige maand aan het Rotterdamse Eendrachtsplein, tussen Cokkie Snoei en Galerie Delta, op de route richting Museumpark. En die toeloop zal groeien, voorspelt Smit enthousiast. Om de hoek opende Wim van Krimpen zojuist een galerie en een straat verder komt ook een nieuwe kunstruimte. Recessie, dat is iets voor doemdenkers.

Daarbij hint Smits eerste tentoonstelling naar geld en luxe: twee van de drie exposanten verwijzen naar de glamourschedel van Damien Hirst. Achter de glazen pui hangt een geometrische collage van de Brit Thomas l'Anson, die uit vierkante pixels een bleke schedel laat opdoemen. De pixels zijn vakjes stug textiel van airbags dat l'Anson aaneen naait. Dat levert hem blauwe en bebloede vingers op maar ook een abstract drieluik van kerkelijke afmetingen. Beneden exposeert Smit eigen werk, museale ansichten die hij beplakt met hedendaagse interpretaties. Op een geschilderde schedel van Van Gogh plakte hij glasscherven als ode aan Hirsts denken over kunst en economie. Dalí's Venus bedekte hij met een pornoplaatje - seksisme als hedendaags surrealisme.

Met zijn galerie wil Smit inderdaad iets zeggen over kunst en de wereld. Maar al met al is de eerste expositie niet verrassend eigentijds. Eerder lijkt het een remix van twintigste-eeuwse kunstprincipes. De meeste tekeningen en schilderijen zijn een ingetogen, abstract geometrisch, onderzoek naar verf en materiaal. Zo tekent de derde exposant, Michel Wieggers, rasters waar stippen uit opdoemen.

Of die abstractie een lijn in zijn programma wordt, weet Smit nog niet. Hij heeft net die ochtend voor anderhalf jaar een huurcontract getekend, grijnst hij terwijl zijn hand op een grote keramische penis leunt. Die heeft hij in bruikleen om te zien hoe het werk past in zijn galerie - de toekomst is nog een groot vat van mogelijkheden. Smit heeft zo'n vijf bijbaantjes om de galerie te ondersteunen en volgt ook nog een kunstenaarsopleiding. Op de vraag of dat allemaal wel te doen is, gaan zijn vrolijke ogen alleen nog maar meer glinsteren. Als iedereen de wereld met zoveel ondernemingslust tegemoet zou durven treden, is die recessie ongetwijfeld zo over.

Tentoonstelling: Thomas l'Anson en Michel Wieggers, t/m 21 maart 2010. Bob Smit Gallery, Eendrachtsplein 16, Rotterdam. www.bobsmit.com (foto Bob Smit Gallery: Thomas l'Anson 'Blue, White, Red')