Het lijkt toeval maar is dan wel een goed gekozen toeval: de stellages van vierkante witte modules waarmee de fototentoonstelling Panorama Zuid is ingericht. Rotterdam Zuid, waar de expositie over gaat, is grotendeels opgebouwd via modernistische principes - vierkante witte blokken. In een klare lijn en geometrische vormentaal werden vorige eeuw woonwijken opgetrokken om immigranten en havenarbeiders te huisvesten.

Maar stenen zijn slechts een onderlegger voor het echte leven. Hoe mensen, en vooral kinderen, dat stadsleven maken, daarover gaat deze tentoonstelling. Dynamische foto's en video's van het straatleven en de bewoners tonen vier heel verschillende wijken. Op de luxueuze Kop van Zuid spelen kinderen tussen de hoogbouw. In Beverwaard en de Millinxbuurt werd vroeger nog wel eens geschoten, nu klagen burgers hooguit over een losliggende stoeptegel. Dat melden de zaalteksten - die soms iets te blij op stadspromotie lijken. Hoogvliet, met op de achtergrond Pernis, beleeft een van de grootste bouwslagen van vandaag de dag. Naoorlogse ideeën over tuinsteden worden verworpen, nieuwe theorieën in steen gegoten. Eigenlijk is een stad vooral één groot woonexperiment.

Deze tentoonstelling is een initiatief van het Museum Rotterdam dat zich nadrukkelijk niet meer historisch museum noemt: het wil het heden vastleggen en kaders voor de toekomst bepalen. Terugblikken op de achttiende eeuw lukt heel prima met een oude stadskaart en tafelzilver, maar het huidige Rotterdam? In deze overvloed van informatie en spullen en individuen? Waar begin je?

Panorama Rotterdam is een poging tot een antwoord: een tentoonstellingsreeks die dan weer in een school plaatsvindt, dan weer in het museum zelf, nu in het Gemaal op Zuid, een exporuimte in Feyenoord. Museum Rotterdam trekt zo de stad in om daar, in de wijken en levens van Rotterdammers, informatie en eventueel spullen op te halen: het erfgoed van de toekomst.

Wat zou jij bewaren, vroeg het museum aan tienjarige wijkbewoners, waarop fotograaf Erno Wientjens ieder van hen portretteerde met een trofee: geld uit Suriname, een Hello Kitty ketting, een knuffel die het kind denkt te bewaren voor zijn eigen nageslacht. Iets is snel erfgoed bij kinderen voor wie 'vroeger' een grijs gebied is waarin opa en oma tussen de dinosaurussen leefden. Hun portretfoto's gaan het archief in, de spullen niet. Want vooral de grote hoeveelheden knuffels baarden het museum zorgen. Dat tafelzilver voorbij is, oké, maar om dan de depots te vullen met roze beren?



Panorama Zuid, t/m 22 april in het Gemaal op Zuid, Pretorialaan 141, Rotterdam. www.gemaalopzuid.nl (foto via Museum Rotterdam: Hoogvliet, Erno Wientjens).