 |
| Rotterdamse straatportretten door Otto Snoek
en Daniel Nicolas (Rotterdams Dagblad, 8 juli 2003)
De nieuwste rage uit Azië is een fotostickermachine. Daarmee maak je foto's of visitekaartjes in je eigen droomdecor. Het is te koop in het Chinese miniwarenhuis op het Kruisplein, waar ook traditionele rijstkokers en bamboeplanten in de schappen staan. Daarmee voorkomt de eigenaar, Jason Chow, dat zijn oudere klanten wegblijven.Er zijn veel bijzondere artikelen te koop in het on-Hollandse winkelgebied dat zich vanaf het Kruisplein uitstrekt tot aan het Marconiplein. De gespecialiseerde ondernemers langs de West-Kruiskade hebben een internationale cliëntèle: Antillianen en Kaapverdianen komen speciaal over uit België en Duitsland om hier te winkelen. Maar veel bewoners willen weg naar een 'betere' buurt. En planologen vinden het bedenkelijk, zo'n Chinatown precies in het centrum waar dure kantoorpanden en nette winkelboulevards zouden kunnen verrijzen. Toch leggen opvallend veel kunstenaars geregeld de positieve kanten vast van dit gebied. 'Stad op straat' is een boekje over het West-Kruiskadegebied, met foto's van Otto Snoek en Daniel Nicolas, uitgegeven door Stichting Air. Sinds kort heeft Air een vaste expositieplek in het City Informatie Centrum, waar het parallel aan deze publicatie de tentoonstelling 'Straatportretten' heeft georganiseerd. Niet lang geleden had Air hier een presentatie ingericht van het onderzoek van Diego Barajas naar belhuizen in Rotterdam. Een interessant onderzoek, een leesbaar boekje, maar wat een saaie tentoonstelling. Ook het ongeïnspireerde 'Straatportretten' wekt de indruk dat de tentoonstellingen voor Air bijzaak zijn. Gelukkig heeft 'Straatportretten' één pluspunt dat Barajas niet had: foto's van Otto Snoek. Dat maakt veel goed. Snoek werd het oude Westen in gestuurd om het leven op straat te fotograferen. Terrasjes, fietsers, spelende kinderen en Antillianen in dure cabrio's brengen zijn foto's tot leven. Hoewel Snoeks foto's toevallige kiekjes lijken, die iedereen zou kunnen maken, zijn ze erg geslaagd. Ze ademen precies die positieve levendigheid waar Air naar op zoek moet zijn geweest. Naast zijn vijf grote afdrukken hangen vijftien kleinere portretfoto's van Daniel Nicolas. Deze portretteerde ondernemers in ditzelfde gebied: Jason Chow in zijn supermarkt, een Turkse banketbakker, een Hollandse brugwachter. Hoewel zijn foto's net zo rechttoe rechtaan zijn als die van Snoek, hebben ze niet diezelfde vitaliteit. Ze worden statisch in deze plichtmatig ingerichte tentoonstelling, zodat je als bezoeker het gevoel krijgt dat je naar een politiek correct propagandaverhaal zit te kijken. Het enige speelse aan de indeling is een lint van luchtfoto's die over elkaar heen geplakt op een tafel liggen, en de ader van Marconiplein tot Kruiskade in beeld brengen. Het doet denken aan toeristen die in etappes een landschap fotograferen en thuis in het album de foto's aan elkaar plakken, zodat het niet erg is dat ze geen panoramatoestel hebben. In het boekje, waar deze hele presentatie om begonnen is, komen al deze foto's samen: die van Snoek, Nicolas en de luchtfoto's, en nog meer. Hierin staan ook de uitgebreide teksten die in de tentoonstelling de foto's vergezellen, aangevuld met andere wetenswaardigheden over de oud-Hollandse trapgevels in de buurt, en de prijzen van chinese taartjes. Het is een soort funshoppinggids, maar dan leuker. Want vreemd genoeg is dit boekje uitermate geslaagd. Alle foto's en teksten komen tot leven, en doen het bruisende karakter van deze wijk werkelijk recht. Het boekje is voor 13,50 euro te koop in het City Informatie Centrum.
|
|
